Pijntorenstraat
GABRIEL JACOBS
14 september 1898 (Maassluis) - 4 juni 1943 (Sobibor)
PIJNTORENSTRAAT 20
Gabriel Jacobs was godsdienstonderwijzer en secretaris van de Ned. Israëlitische Gemeente te Haarlem in het Gemeentegebouw in de Lange Wijngaardstraat, secretaris van het Joles Ziekenhuis, assistent voorzanger, ritueel slachter, leider van de jeugdsynagoge en dodenverzorger. Hij en zijn vrouw Alice hadden drie kinderen, van wie er twee de oorlog overleefden.
Eind januari 1943 moesten ze hun huis verlaten omdat het in beslag werd genomen. Rabbijn Philip Frank bood het gezin onderdak, maar op de dag dat ze daar aankwamen bleek Frank net te zijn gefusilleerd. Ze vonden nog twee weken onderdak in het Joles ziekenhuis voordat alle Haarlemse joden gedwongen werden naar Amsterdam te vertrekken. Daar woonden ze enkele maanden in de Transvaalbuurt tot ze een oproep kregen om naar het Centraal Station te komen. Jacobs gaf zijn twee oudste kinderen, Victor en Rosy, mee aan een neef, die ze liet onderduiken. Victor dook onder bij de Haarlemse overburen in de Pijntorenstraat 21, Rosy ging via de familie Fortgens naar Friesland. Deze twee kinderen overleefden de oorlog en zagen elkaar twee jaar later na de bevrijding weer terug. Gabriel en zijn vrouw en jongste zoontje gingen op transport.
25 mei 1943 Westerbork
Vermoord 4 juni 1943 in Sobibor
Gabriel Jacobs met vrouw en drie kinderen
ALICE ELKAN RIWKA JACOBS-MARCUS
31 januari 1886 (Warsingfehn) - 4 juni 1943 (Sobibor)
PIJNTORENSTRAAT 20
Geboren 7 juni 1896, Frankfurt am Main
Gehuwd met Gabriel Jacobs.
Zij was kantoorbediende en surveillante kerkelijk bad. Als zodanig zorgde zij voor de rituele baden in het Gemeenschapshuis in de Lange Wijngaardstraat.
Aankomst in kamp Westerbork op 25 mei 1943
Verblijft in barak 63.
Deportatie uit Westerbork op 1 juni 1943.
Vermoord in Sobibor op 4 juni 1943.
Zij werd 46 jaar.
HERMAN MAX JACOBS
20 juni 1934 (Papenburg) - 4 juni 1943 (Sobibor)
PIJNTORENSTRAAT 20
Aankomst in kamp Westerbork op 25 mei 1943.
Verblijft in barak 63.
Deportatie uit Westerbork op 1 juni 1943.
Vermoord in Sobibor op 4 juni 1943.
Hij werd 8 jaar.
Het echtpaar had drie kinderen. Bij hun arrestatie heeft Gabriel twee van zijn kinderen weten te redden door ze te laten ontsnappen.
Deze twee kinderen, Victor en Rosy, overleefden de oorlog. Victor kon bij de overburen in de Pijntorenstraat 21 onderduiken en Rosy ging via de familie Fortgens naar Friesland. Victor Gabriel leeft nog altijd in Israël, zijn zus Rosy overleed 2014 in Israël.
In 1949 hebben de kinderen de onteigening van het ouderlijk huis nietig laten verklaren, en werden ze eigenaar van het huis. Op 20 december 1967 verkochten ze het. Ze vestigden zich in Israël.
