Emmalaan
SIEGFRIED LEONARD DE VRIES
27 februari 1912 (Amsterdam) – 21 mei 1943 (Sobibor)
EMMALAAN 30
Siegfried woont vanaf zijn geboorte in de Reinwardtstraat 99hs in Amsterdam. Als Siegfried net 9 jaar is geworden, verhuist hij op 12 mei 1921 met zijn vader Philippus Lazarus de Vries, die dan koopman is in wandversiering, zijn moeder Mietje Beffie en zijn zusters Johanna en Elisabettha, naar de Schoterweg 7 in Haarlem.
Zijn oudere broer Lazarus, die lijstenmaker is, is dan het huis al uit. In augustus 1930, verhuist Siegfried met zijn ouders en zus Elisabettha naar de Burgemeester Boreelstraat 6 in Haarlem.
Op 12 december 1934 treedt Siegfried in het huwelijk met Charlotte van Praag. Dit huwelijk werd voltrokken in Haarlem. Siegfried en Lottie gaan wonen in de Duvenvoordestraat 6 in Haarlem.
Hier vandaan verhuizen zij op 14 oktober 1935 naar de Emmalaan 30 in Haarlem. Het huurhuis dat zij dan betrekken is een jaar eerder opgeleverd. Mogelijk zijn zij de eerste huurders van het huis. Tweeënhalve maand later wordt hun zoon Jopie geboren op 28 december 1935.
Siegfried is in de oorlogsjaren werkzaam als magazijnbediende en lijstenmaker. Zijn vader is dan chef van de Lijstenfabriek in de Kruisstraat 49, bij Haarlemmers later bekend als Foto Satina, waar nog lang vaag op de gevel het woord “LIJSTENFABRIEK “ te lezen is geweest. Siegfried’s neef Leo Julius woont op dat adres samen met zijn vrouw Lea en zoontje Robert en is daar werkzaam als winkelier.
Als op 23 augustus 1942 de oproep komt voor Haarlemse Joden om zich te melden, blijkt dat het gezin niet meer aanwezig is. Of zij pas na de oproep zijn ondergedoken, of dat zij toen al vertrokken waren is onbekend.
Waar Siegfried en Lottie vervolgens verblijven is niet bekend. Het moet in ieder geval of rond Rotterdam zijn geweest. Zij zijn op 16 april 1943 opgepakt en ingeschreven in de Rotterdamse Politie-gevangenis aan het Haagse Veer. Van daar uit worden zij naar Westerbork overgebracht waar hij in strafbak 67 wordt geplaatst, de gebruikelijke barak voor onderduikers.
Op 18 mei 1943 worden ze samen in een transport van 2511 personen naar Sobibor gedeporteerd, waar zij direct na aankomst op 21 mei 1943 zijn vermoord.
Deportatie uit Westerbork op 18 mei 1943.
Vermoord in Sobibor op 21 mei 1943.
Hij werd 31 jaar.
CHARLOTTE DE VRIES-VAN PRAAG
9 mei 1911 (Amsterdam) – 21 mei 1943 (Sobibor)
EMMALAAN 30
Charlotte de Vries (roepnaam Lottie) is geboren op 9 mei 1911 in Amsterdam. Haar moeder, Mietje van Praag – Blokjesman woonde in de Nieuwe Kerkstraat 1c in Amsterdam. Zij was daar samen met haar man Jozef eigenaresse van een broodbakkerij. Na het overlijden van haar man Jozef, heeft Mietje de bakkerij voortgezet met haar zoon Max.
Op 12 december 1934 treedt Lottie in het huwelijk met Siegfried de Vries. Dit huwelijk is voltrokken in Haarlem. Siegfried en Lottie gaan wonen in de Duvenvoordestraat 6 in Haarlem. Hiervandaan verhuizen zij op 14 oktober 1935 naar de Emmalaan 30. Het huurhuis dat zij dan betrekken is een jaar eerder opgeleverd. Mogelijk zijn zij de eerste huurders van het huis. Tweeënhalve maand later wordt hun zoon Jopie geboren op 28 december 1935.
Als op 23 augustus 1942 de oproep komt voor Haarlemse Joden om zich te melden, blijkt dat het gezin niet meer aanwezig is. Of zij pas na de oproep zijn ondergedoken, of dat zij toen al vertrokken waren is niet bekend. Een toenmalige buurvrouw herinnert zich dat ze Lottie voor het laatst zag toen ze in een bontjas de straat uit liep. Zij herinnert zich ook de lieve stem van Lottie.
Waar Lottie en Siegfried tijdens hun onderduik verblijven is niet bekend. Het moet in ieder geval of rond Rotterdam zijn geweest. Zij zijn op 16 april 1943 opgepakt en ingeschreven in de Rotterdamse Politie-gevangenis aan het Haagse Veer. Vandaaruit worden zij naar Westerbork overgebracht waar Lottie in de barak 63 wordt geplaatst.
Op 18 mei 1943 worden ze samen in een transport van 2511 personen naar Sobibor gedeporteerd, waar zij direct na aankomst op 21 mei 1943 zijn vermoord.
Deportatie uit Westerbork op 18 mei 1943.
Vermoord in Sobibor op 21 mei 1943.
Zij werd 32 jaar.
JOSEPH PHILIP DE VRIES
28 december 1935 (Haarlem) – 28 januari 1944 (Auschwitz)
EMMALAAN 30
Joseph Philip de Vries (roepnaam Jopie) werd in Haarlem geboren op 28 december 1935, als enige zoon van Siegfried Leonard de Vries en Charlotte van Praag. Jopie wordt vernoemd naar zijn opa van moeders zijde, Jozef van Praag, die op 7 mei 1934 in Amsterdam is overleden. Hij was samen met zijn vrouw, Mietje van Praag - Blokjesman, de oma van Jopie, eigenaar van een broodbakkerij in de Nieuwe Kerkstraat 1c in Amsterdam. Na het overlijden van Jozef, zet Mietje de bakkerij voort met haar zoon Max, de broer van Lottie.
Jopie woonde in Haarlem met zijn ouders aan de Emmalaan 30. Volgens een toenmalige buurvrouw was het kleine kamertje boven de voordeur Jopie’s kamertje.
Jopie’s ouders werden op 16 april 1943 zonder hem gearresteerd en via het Haagse Veer in Rotterdam naar Westerbork en uiteindelijk Sobibor gedeporteerd waar zij onmiddellijk na aankomst op 21 mei 1943 werden vermoord. Jopie werd (of was toen al) ondergebracht in het kindertehuis “De Viersprong” in Driebergen waar hij met een groep joodse en niet-joodse kinderen woonde, in totaal betrof het tussen de 30 en 40 kinderen. Sommige joodse kinderen konden in het begin nog naar school dankzij vervalste papieren, maar er werd ook in huis lesgegeven.
Op 6 januari 1944 vindt daar door verraad een inval plaats en worden 16 joodse kinderen opgepakt. De kinderen worden via het Hoofdbureau van Politie en de Hollandsche Schouwburg in Amsterdam op 12 januari 1944 naar Westerbork gedeporteerd. Omdat Jopie zonder zijn ouders in Westerbork aankomt wordt hij geplaatst in barak 35, het Weeshuis.
Nog geen twee weken later, op dinsdag 25 januari 1944, wordt Jopie samen met andere kinderen uit het kindertehuis in Driebergen gedeporteerd vanuit Westerbork naar Auschwitz. Jopie’s transport telt 949 personen. Hij komt op 28 januari 1944 aan in Auschwitz. Daar wordt hij direct na aankomst vermoord.
Deportatie uit Westerbork op 25 januari 1944.
Vermoord in Auschwitz op 28 januari 1944.
Hij werd 8 jaar.