JOHANNA BRANDON
6 augustus 1887 (Amsterdam) – 31 augustus 1942 (Auschwitz)

Schoterweg 76 zw

Johanna was het derde kind van kleermaker Mozes Brandon en zijn vrouw Bilha Vieijra, met wie ze op bovenstaande familiefoto uit 1936 staat. Zij werd in Amsterdam op de Plantage Muidergracht 19 geboren en verhuisde in 1891 met haar ouders naar Haarlem. Gedurende 1913-1914 woonde ze in Amsterdam op de Weesperstraat – volgens het archief met als beroep winkeljuffrouw. Eind 1914 verhuisde ze terug naar haar ouders in Haarlem, die toen in de Ursulastraat woonden. In de jaren ’20 woonde Johanna in de Vrouwehekstraat, daarna in de Nicolaas van der Laanstraat en begin 1930 enkele maanden op de Zijlweg.

Ten slotte verhuisde Johanna in mei 1930 naar het adres dat haar laatste zou worden, Schoterweg 76zw. Voor zover bekend woonde ze daar alleen, dat wil zeggen zonder inwonende familie of onderhuurders. In de adresboeken uit die tijd staat zij steeds vermeld met als beroep coupeuse, costumière of kostuumnaaister. Het betere kleermakerswerk dus. Of ze zelf voor particulieren werkte of door tussenkomst van een winkel weten we niet – we hebben in elk geval geen krantenadvertenties van haar gevonden.

Op 24 augustus 1942 was zij een van de ruim 600 Haarlemse Joden die zich de volgende dag op de Westergracht moesten melden voor de arbeid in het oosten. Ze gaf aan de oproep gehoor en werd met circa 170 anderen naar het doorgangskamp Westerbork gedeporteerd, en daarvandaan op 28 augustus verder naar Auschwitz. Samen met 109 anderen van de Haarlemse Joden werd ze daar op 31 augustus 1942 vergast en anoniem in een massagraf begraven.

Johanna’s beide ouders waren in het begin van de oorlog overleden. Zij had acht broers en zussen, waarvan drie jong gestorven zijn, één naar Canada is geëmigreerd en één met haar gezin in de Holocaust is omgebracht. Van Johanna’s oudste zus Clara en jongste broer Abraham leven nabestaanden.

Deportatie uit Westerbork op 28 augustus 1942.

Vermoord in Auschwitz op 31 augustus 1942.

Johanna werd 55 jaar.